- مرا با چشم هایـم به یاد بیـــآور . .

میدانــی ؟ من یک ادم به ظاهربی احساس فوق العاده احساسیهستم .. میدانی؟ من چشم هایم با تو حرف میزند .. من چشم هایم تماماحساسم را میریزند در کاسه ی مشکی ـشان و تقدیمت میکنند..نمیدانم نقطه ی قوتم بنامم یا ضعـفم .. امـا تمامحس هایمرا لو میدهند ..تمامـش را.. مثلا وقتی ازذوق برق میزنند .. از غم تارمیشوند و بی ـفروغ.. از استرس و تشویشمردمک هایش درشت میشوند... ازاشک هایی که  بی مهابا میریزند وبرق میزنند..از وقت هایی که خسته اند و نای دیدن ندارند .. از .. از .. . راستی تو همه ی همه اش را میتوانی از چشم هایمبخوانی؟.. اصلا دیگر نیازی به حرف زدن های مکرر هم نیست.. اگر همان لحظه عکس چشم هایم را برایت بفرستم.. میتوانیحسم را بخوانی؟.. میگذاری به تو یاد دهم که انسان ها را با حس هایشان به خاطر بیاوری و مرا باچشم هایم؟میگذاری یادت بدهم "شب" را در سیاهی چشم هایم ببینی وروزرا  در سفیدی ِ چشم هایم؟ .. میگذاری به تو یاد دهم که قربان صدقه های نرفته ام و قلب دردهایم را از چشمانمبخوانـی؟

اخر چند سال دیگرش که مننباشمکنارت ، توبایدمرا فقط با چشم هایم به یاد بیاوری..

فقط

با

چشم

   هایم..

 

                                                                                  

× این " من " در همین دو مردمک  بالا جای گرفته .. نه در یک " تن " ..

 

× حس کن مرا دردوست ـت دارمدر ِ گوشت ..

           حس کن مرا درشیطنت هایمدر اغوشـت

حس کن مرا در اخرین سطر ازتشنج هـام

        حس کن مرا ، حس کن مرا ، که مثل توتنهـام ..

دارد صدایت میزند بشـنوصدایـمرا...

[شاهین / هرشب]

 

                                                                                         دخـــت جــــوزا - 26/09/92

                                                                    نوشتده شده در یکشب بارانی  ابان ماه ..

                                                                                            با چشم هاییبارانی..

                                                                    داخل یک برگه ی کاهی..

 

 

برچسـب ـهـا :