آن روزهایم را یادت هست ؟

انگـــآر ،

آن روزها

دستم را

گرفتند و جایی رهایم کردند،

و

 اینروزها امده اند و

 سراغم را میگیرند

امـا

دیگر هر چه صدایم میکنند

چیزی نمی ـیابند ،

دیگریافتن من،

به مثابه ی  یافتن  سر یک سوزن ،

میانانبار ِ یک خرازی ِ تعطیل شده ، میماند ..

 

 

                                                                              دخت جوزآ - 27/07/92

× گویی کمی بیشتر از یک "من" ، خاموش شده !

×گاه نیازی به حرف نی ـست ،  همان لرزش دستان گواه ِ همه چیز است!

× گاهی برای امدن بعضی ادم ها دیگر خیلی " دیر " شده .. خیلی ..

×هیــس ! دلها فریاد نمیزنند ..